Opinie o shih tzu

Uważa się, że shih tzu to idealny pies do towarzystwa, jest dystyngowany i przyjaźnie nastawiony do ludzi. Jednak trzeba pamiętać, że rasa ta sama decyduje, kiedy ma ochotę na pieszczoty i bliższy kontakt, pod tym względem jest bardzo podobna do kotów. Czy jest ona dobrym wyborem dla każdego z nas?

Rasa shih tzu – historia

Psy shih tzu prawdopodobnie zostały wyhodowane w Tybecie, to stamtąd pochodzą pierwsze wzmianki na ich temat. Trzymano je w klasztorach, a według tybetańskich mnichów były godnymi zaufania, bardzo lojalnymi towarzyszami. Niekiedy czworonogi wysyłano jako dar dla chińskich cesarzy. Istnieje przypuszczenie, że pies shih tzu zawdzięcza swój charakterystyczny wygląd krzyżówce jego przodków z małymi rasami pochodzącymi właśnie z Chin, w tym z chińskim mopsem i pekińczykiem.

Jedną z największych miłośniczek shih tzu była cesarzowa Tzu Hsi. Podjęła ona decyzję o stworzeniu programu hodowlanego tej rasy (stąd często mówi się, że pochodzi z Chin, a nie z Tybetu). Cesarzowa osobiście nadzorowała 200 czworonogów, to jej zawdzięcza się wygląd zwierząt. Faworyzowała ona psy mające czarne umaszczenie i twierdziła, że shih tzu to nie miniaturka, dlatego trzy odseparowane od siebie hodowle starała się kontrolować w bardzo stanowczy sposób. Ulubieńcem cesarzowej był piesek nazywany Hai-Ling, który według niej był wyjątkowo pięknym okazem. Kiedy cesarzowa umarła, hodowla shih tzu była prowadzona dalej przez jej syna, jednak czworonogi zaczęto krzyżować przypadkowo. W momencie wprowadzenia komunistycznych rządów w Chinach hodowanie shih tzu zostało zakazane, gdyż sądzono, że psy są zbędną pozostałością po cesarstwie. Na szczęście przed wybuchem pierwszej wojny światowej udało się sprowadzić kilka czworonogów do Europy, w 1928 roku dwa przywędrowały do Wielkiej Brytanii za sprawą żony jednego z generałów. W 1949 roku Kennel Club uznał shih tzu za oficjalną rasę. W Polsce pojawiła się ona w roku 1989 roku, kiedy to z Danii sprowadzono suczkę o imieniu Pierinas Izolda.

Wygląd – wszystko o shih tzu

Dorosły shih tzu osiąga wysokość w kłębie do 20 – 28 cm, dotyczy to zarówno samic, jak i samców. Nie są to duże psy, ich sylwetka jest zwarta, klatka piersiowa głęboka, a tył solidny. Średnia waga shih tzu według wzorca rasy to 4 – 7,25 kg. Czworonogi mają okrągłe i szerokie głowy, między oczami jest stosunkowo duży odstęp. Kufa jest kwadratowa i krótka, nos przeważnie odpowiada umaszczeniu. Uważa się, że piesek shih tzu powinien mieć nieco arogancki wyraz pyszczka, a długa sierść na głowie ma tworzyć krzaczasty pęczek, który swoim wyglądem przypomina kwiat chryzantemy. Przednie nogi muszą być krótkie, ale muskularne, a na tylnych kończynach powinien być widoczny wyraźny kościec.

Shih tzu ma długi i gęsty, a jednocześnie prosty włos okrywowy, a także umiarkowanie obfity podszerstek (może on być lekko pofalowany). Jak już zostało wspomniane, sierść na głowie psa powinna być długa, jednak nie może krępować jego ruchów i utrudniać widzenia. Istotne jest to, że shih tzu może być czarny, złoty, srebrny, a nawet czerwony, dopuszcza się wiele różnych odmian kolorystycznych. Bardzo dużą popularnością cieszą się czworonogi czarno-białe, w ich przypadku pożądany jest jasny koniec ogona i strzałka na głowie. Często spotykany jest też brązowy shih tzu. Bardzo ciekawe jest to, że kolor czworonoga może się zmieniać wraz z upływem lat. Niektóre zwierzęta im są starsze, tym stają się ciemniejsze, innym zanikają łatki. To właśnie dlatego organizacje kynologiczne akceptują wszystkie umaszczenia shih tzu. Zarówno biały, jak i czarny czy każdy inny pies jest traktowany tak samo, nie ma koloru uznawanego za niedopuszczalny. Z tego względu możemy znaleźć nawet shih tzu w wersji tricolor, np. czarno-srebrno-złote czy srebrno-złoto-białe.

Shih tzu – charakter i wychowanie

Psy rasy shih tzu mają łagodne usposobienie, są przyjaźnie nastawione do ludzi i tak naprawdę zawsze chętne do zabawy. Ważne jest to, że dobrze dogadują się one z innymi zwierzętami domowymi, także z kotami, a do tego potrafią dostosować się do warunków. Od samego początku czworonogi były przede wszystkim psami do towarzystwa i w taki sposób traktuje się je również obecnie. Co prawda nie stworzono ich po to, aby uprawiały sporty, niemniej jednak są osobniki dobrze radzące sobie w takich dyscyplinach jak agility.

Shih tzu to inteligentna rasa, ale też niezależna, dlatego wymaga odpowiedniego wychowania. Do 12. tygodnia życia psom powinno się dostarczać jak najwięcej bodźców, a więc pokazywać im nowe miejsca, nowe zwierzęta, a także nowe osoby, w szczególności dzieci. Trzeba pamiętać o tym, że szczeniaki shih tzu do ok. 12 tygodnia życia nabywają odruchów lękowych, dlatego musimy unikać sytuacji, w których mogłyby czegoś mocno się przestraszyć.

Temperament psów bywa żywiołowy, ale nie są one nerwowe. Bywają za to przekorne i jeśli nie mają ochoty na pieszczoty, wyraźnie to okazują. Shih tzu nie podporządkowuje się całkowicie woli człowieka, jednak uwielbia być przytulany, głaskany i brany na kolana. Mimo że czworonogi są bardzo urocze, nie można być w stosunku do nich uległym, gdyż wtedy mogą zacząć sprawiać problemy wychowawcze. Mały shih tzu do ok. 6. – 8. miesiąca życia nie powinien samodzielnie chodzić po schodach, inaczej dojdzie do obciążenia stawów i kręgosłupa. Wielu właścicieli przyznaje, że najbardziej kłopotliwa jest nauka czystości. Zajmuje ona sporo czasu i wymaga dużo cierpliwości. Szczeniaka trzeba często wynosić na zewnątrz: Kiedy się obudzi, wypije dużo wody lub zje posiłek.

Shih tzu – pielęgnacja i żywienie

Właściciel shih tzu powinien pamiętać przede wszystkim o regularnym czesaniu czworonoga. Takie zabiegi pielęgnacyjne zwykle wykonuje się codziennie za pomocą drewnianej szczotki z metalowymi drutami. Średnio dwa lub trzy razy w tygodniu należy dodatkowo dokładnie rozczesać pojedyncze pasma, od nasady po końce. Warto też wiedzieć, kiedy shih tzu zmienia sierść, bo wtedy jej staranne rozczesywanie trzeba powtarzać codziennie, aby zapobiec powstawaniu kołtunów. Ponadto każdego dnia powinniśmy przemywać oczy czworonoga przegotowaną wodą, a także zawiązać na głowie kucyk. Średnio co dwa tygodnie przycina się włosy w okolicach intymnych i między opuszkami, a także wyskubuje włoski rosnące wewnątrz uszu i skraca pazury.

Długowłose psy należy kąpać co tydzień, a te przystrzyżone w miarę potrzeby. Do kąpieli trzeba używać dobrej jakości kosmetyków. Wystawowe czworonogi powinny nosić na co dzień papiloty, a te, które nie jeżdżą na wystawy, mogą mieć różne fryzury. Shih tzu to psy, którym trzeba zakładać specjalne ubranka na spacer w śniegu lub deszczu. Jeżeli po powrocie do domu będą mokre, należy jak najszybciej je wysuszyć, tylko w ten sposób unikniemy powstawania kołtunów. Ochronny kubraczek zabezpieczający przed zimnem jest bardzo ważny, zwłaszcza jeśli nasz shih tzu jest krótkowłosy, czyli ostrzyżony.

Wielu właścicieli czworonogów rasy shih tzu zastanawia się, jakie sprzęty i akcesoria mogą okazać się przydatne. Do czesania nierzadko polecany jest furminator dla psa, ale należy pamiętać, że przyrząd do czesania musi być dobrze dostosowany do potrzeb i rodzaju okrywy shih tzu. Strzyżenie pupila można powierzyć specjaliście, czyli groomerowi, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby robić to samodzielnie przy użyciu maszynki. Ponieważ psy rasy shih tzu nie zawsze są posłuszne, na spacerach zawsze należy mieć je pod kontrolą, w czym z pewnością pomogą szelki (choć możemy zdecydować się też na długą smycz i zaokrągloną obrożę). Czasami trzeba też sięgnąć po specjalny kaganiec dla shih tzu, ale dotyczy to głównie bardziej niesfornych czworonogów, wykazujących agresywne zachowania. Co ważne, osoby decydujące się na tę rasę muszą pamiętać, że wykazuje ona tendencję do tycia. Z tego powodu trzeba ściśle kontrolować ilość posiłków w ciągu dnia i unikać podawania pupilowi dodatkowych smakołyków. Dieta shih tzu może być oparta na suchej i mokrej karmie, nie ma też przeciwwskazań, aby posiłki przygotowywać samodzielnie, a niedobory minerałów i witamin uzupełniać poprzez podawanie odpowiednich preparatów. Zwierzę musi mieć przez cały czas zapewniony dostęp do świeżej wody. Ze względów higienicznych lepiej podawać ją w poidełku przeznaczonym dla dużych gryzoni, a nie w misce. Pamiętajmy też, że dobra karma dla shih tzu powinna mieć w składzie przede wszystkim mięso. Zawsze warto też zwracać uwagę na wielkość granulek, gdyż jeśli będą za duże, zwierzę nie rozgryzie ich.

Jak długo żyje shih tzu?

Psy shih tzu żyją średnio 12 – 16 lat. Ich odporność na warunki atmosferyczne jest określana jako średnia, źle znoszą upały. Latem trzeba zadbać o to, aby zwierzę miało nie tylko stały dostęp do wody, ale także dostęp do zacienionego, spokojnego kąta, gdzie może odpocząć. Jest ono narażone na udary cieplne, a wynika to ze skróconej kufy. Zimą rasa radzi sobie lepiej, ale w tym okresie trzeba uważać, aby za mocno nie przycinać sierści.

Najczęściej diagnozowane wady oraz choroby u shih tzu to:

• Wypadanie gałki ocznej,

• dwurzędowość rzęs (może mieć podłoże genetyczne),

• zatkanie kanalików łzowych,

• rozszczep podniebienia,

• niedorozwój zastawki trójdzielnej.

Należy mieć na uwadze, że shih tzu to rasa, której cechą jest brachycefaliczna budowa czaszki. Psy mają specyficzną budowę układu oddechowego i nie mogą wykonywać bardzo męczących ćwiczeń. Krótka kufa zwiększa ryzyko pojawienia się takich problemów zdrowotnych jak zespół oddechów psów krótkoczaszkowych, prowadzący nawet do niedotlenienia organizmu. Jeśli po wysiłku zwierzę zacznie sapać, głośno charczeć lub mieć wyraźne duszności, należy jak najszybciej skonsultować to z weterynarzem.

Shih tzu – cena

Szczeniak shih tzu z rodowodem kosztuje ok. 1500 – 3000 zł, a miesięczny koszt utrzymania czworonoga to średnio 100 – 300 zł. Ponieważ jest to bardzo popularna rasa w naszym kraju, znalezienie wymarzonego psa zwykle nie stanowi dużego problemu. Niemniej jednak wybrana przez nas hodowla shih tzu powinna zostać starannie zweryfikowana. Musimy sprawdzić przede wszystkim to, czy jest ona zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce. Należy wystrzegać się hodowców oferujących shih tzu bez rodowodu w bardzo niskiej cenie. Zwykle są to osoby prowadzące tzw. pseudohodowlę, w której czworonogi krzyżowane są przypadkowo, a to zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych chorób genetycznych. Czasami w Internecie pojawiają się też ogłoszenia o shih tzu do adopcji. Nie zawsze są to jedynie psy w typie rasy, niekiedy nowych domów szukają czworonogi z rodowodem (przyczyną oddania zwierzaka może być np. alergia dziecka lub wyjazd na stałe do innego kraju).

Opinie o shih tzu

Są rasy psów, które odradza się osobom niedoświadczonym, jednak nie dotyczy to shih tzu. Te małe, długowłose czworonogi są dobrym wyborem zarówno dla rodziny z dziećmi, jak i singli czy seniorów. Nie wymagają one bardzo intensywnych treningów, poza tym dobrze czują się nie tylko w domu z ogrodem, ale także w mieszkaniu w bloku. Psy shih tzu nie wymagają dużego doświadczenia w wychowywaniu zwierząt, jednak trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że ich pielęgnacja bywa czasochłonna. W dodatku zanim pupil pojawi się w domu, należy zadbać o kilka ważnych kwestii. Jeśli mamy balkon, trzeba go zabezpieczyć, najlepiej siatką (tak jak robią to właściciele kotów). W przypadku ogrodzenia trzeba się się upewnić, że jest szczelne i zwierzę nie wymknie się na ulicę. Musimy też zadbać o to, aby pies nie miał dostępu do trujących roślin.