Opinie o kotach rosyjskich niebieskich

Miłośnicy kotów mówią, że ta rasa jest pełna wdzięku i gracji. Mowa jest oczywiście o kotach rosyjskich niebieskich. Krótkowłosy kot o dobrym charakterze uwielbiany jest przez niejednego z nas. Pomimo tego, że z wyglądu bardzo przypomina on koty kartuskie czy niebieskich krótkowłosych brytyjczyków, rasa ta ma swoje cechy, które trudno jest pomylić. 

Wygląd

Kot rosyjski niebieski, którego waga wynosi od 3 kg do 5 kg, ma smukłą budowę oraz długie nogi. Rasa ta ma zazwyczaj oczy w kolorze szmaragdowym, które są bardzo błyszczące. Głowa kotów ma kształt klina. Ich oczy oraz uszy są szeroko rozstawione. Mają one też uwydatnione poduszeczki zatokowe, na których osadzone są wąsy. Koty rosyjskie niebieskie mają również miękką sierść. Hodowcy tej rasy bardzo zwracają uwagę na kolor pupili. Dlatego wszelkiego rodzaju odstępstwa są niepożądane. Jednak obecnie w hodowli możemy spotkać koty tej rasy o białym lub czarnym zabarwieniu. Znaczna część stowarzyszeń felinologicznych podchodzi do tego tematu z rezerwą i tylko kilka z nich uznało nowe barwy umaszczenia kotów rosyjskich. Kocięta tej rasy przychodzą na świat z łatami lub lekkimi przebarwieniami, które z upływem czasu całkowicie znikają, pozostawiając futro w jednym kolorze. Oprócz wyjątkowego niebiesko-szarego futra ze srebrnym połyskiem, koty te wyróżnia także struktura oraz miękkość sierści. Włosy okrywy wierzchniej oraz podszerstka są tej samej długości. Dzięki temu ich sierść jest miękka oraz jedwabista. Według hodowców jest to jedyna rasa, która ma podwójne futro. Charakterystyka dobiega końca, a my nadal nie wiemy, ile żyje kot rosyjski niebieski. W dobrych warunkach, bez chorób współtowarzyszących rasa ta żyje od 15 do 18 lat.

Kot rosyjski niebieski – charakter

Dla osób, które poszukują inteligentnego kota, który szybko zaprzyjaźnia się z ludźmi, dobrym wyborem będzie kot rosyjski niebieski krótkowłosy. Rasa ta uważana jest za bardzo przyjacielską. Kot rosyjski niebieski ma dobre opinie wśród hodowców. Według nich jest on bardzo miły. Dorosłe koty nie są ruchliwe. Ich aktywność fizyczna jest znacznie umiarkowana. Za to kocięta są niezwykle żywiołowe. Z wiekiem są one spokojniejsze i bardziej niezależne. Ze względu na ich łagodny charakter wiele osób mieszkających w bloku decyduje się na ich adopcję. Koty te ze względu na wysoki stopień swojej inteligencji potrzebują rozrywek, nie tylko tych fizycznych, ale także intelektualnych.

Otwieranie szafek, w celu dostania się do ulubionej karmy nie jest dla nich większym wyzwaniem. Kiedy nie zapewnimy kotom zajęcia, zaczną one same wpadać na różne, czasem bardzo nieciekawe dla właściciela pomysły. Ze względu na duże przywiązanie do ludzi, zwierzęta te bardzo lubią bawić się właśnie z nimi. Wiele osób decyduje się także na małą tresurę kotów. Dzięki temu właściciel jest w stanie utrzymać w ryzach ich ciekawość oraz wybryki. RUSy często lubią bawić się zabawkami interaktywnymi. Wiele kotów można wytresować do wykonywania sztuczek cyrkowych. Jest to jednak nieco bardziej skomplikowane i zależne od chęci właściciela i charakteru pupila. Koty, które są przywiązane do swojej ludzkiej rodziny, w żadnym wypadku nie powinny zostawać same. W sytuacji, kiedy kot rosyjski niebieski długowłosy ma przebywać w domu, który często stoi pusty, warto zastanowić się nad adopcją kolejnego kociaka, który zapewni mu towarzystwo. Koty rosyjskie są nadzwyczaj przyjazne, dlatego nowy zwierzak nie musi być tej samej rasy. Podobnie jak w przypadku innych kotów, w ich przypadku również bardzo ważna jest odpowiednia socjalizacja, która ułatwia im bezproblemowe funkcjonowanie nie tylko z ludźmi, ale również kotami innych ras. Osoby, które są zdecydowane na adopcje kotów tej rasy u hodowcy, powinny zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie wychowanie czworonoga. W jego przypadku ważne są pierwsze 12 tygodnie życia. W tym okresie mały kot rosyjski niebieski powinien przebywać razem z mamą oraz swoim rodzeństwem. 

Historia rasy

Tak jak w przypadku innych ras, koty rosyjskie niebieskie możemy podzielić na kilka typów. Na dzień dzisiejszy znamy trzy główne linie hodowli tej rasy. Poprzez osobny rozwój w innych środowiskach, wykształciły one cechy, które różnią je od siebie:

♦ typ skandynawski – jest nieco mniejszy, ma smukłą budowę ciała. Rozstawienie jego uszu jest szersze. Koty mają także ciemniejsze futro. Są one mniej przyjacielskie. W kontaktach z ludźmi zachowują pewną rezerwę. Są nieśmiałe, dlatego ta hodowla nie jest popularna.

♦ typ amerykański – jest średniej wielkości. Ma drobne, bardzo delikatne ciało. Sierść czworonogów jest jaśniejsza. Ich uszy są szeroko rozstawione. Pupile są również towarzyskie.

♦ typ brytyjski – są to koty o ciężkiej budowie. Mają wąsko osadzone pionowe uszy, które wyróżniają je spośród pozostałych dwóch typów. Ich charakter jest połączeniem stonowanych i nieufnych skandynawów oraz bardzo towarzyskich amerykanów. 

Obecnie największą popularnością cieszy się hodowla mieszana, która łączy wszystkie cechy poszczególnych linii. 

Z pewnością zastanawiasz się, skąd wzięły się te wszystkie różnice pomiędzy wymienionymi przez nas typami. Odpowiedź znajdziemy, śledząc historię hodowli tej rasy. Jak wskazuje na to nazwa, koty pochodzą z Rosji. Ukształtowały się one tam w naturalny sposób. Historycy uważają, że rasa ta pojawiła się w północnej części Rosji, skąd została przewieziona przez brytyjskich marynarzy do Anglii. Rasa stała się bardzo popularna w Rosji oraz Anglii. W 1937 roku została ona oficjalnie uznana. Podczas II wojny światowej liczba kotów tej rasy drastycznie zmalała. Aby uratować koty, zaczęto je krzyżować z syjamami, krótkowłosymi brytyjczykami oraz kotami europejskimi krótkowłosymi. W wyniku tych działań koty nieco zmieniły swój wygląd. Ich sierść stała się krótsza oraz gęstsza, a oczy zyskały odcień szmaragdowy. 

Kot rosyjski niebieski – alergia oraz pielęgnacja

Koty rosyjskie praktycznie nie tracą włosów. Dodatkowo produkują one mniejszą ilość glikoprotein Fel d 1, co sprawia, że mogą być one adoptowane przez alergików. Glikoproteina jest substancją odpowiedzialną za występowanie alergii na sierść. Jednak nieznaczna ilość tego składnika nie eliminuje całkowicie alergii na kocią sierść. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, koty tej rasy mają podwójne futro. Nie powoduje to jednak, że wymaga ono dodatkowej i bardzo skomplikowanej pielęgnacji. Wystarczy, że raz w tygodniu dobrze wyczeszemy naszego pupila. W przypadku zwierząt ważne są także wizyty u weterynarza, nie tylko w celu zaszczepienia, ale także osłuchania serca oraz płuc. 

Dzięki swojemu przyjaznemu usposobieniu koty te mogą mieszkać w blokach. Nie możemy jednak zapominać o potrzebach naszego zwierzaka. Koty, które przez cały czas przebywają w zamkniętych pomieszczeniach, powinny mieć zapewnione odpowiednie warunki do wykonywania aktywności fizycznej oraz intelektualnego rozwoju. Otoczenie, w którym przebywają, powinno umożliwiać im wspinanie się, ukrywanie oraz inne aktywności fizyczne. Dodatkowo istotne jest to, aby kot miał swoje własne legowisko, w którym może odpocząć. Rasa ta uwielbia kontakt z ludźmi. Z tego względu powinniśmy im poświęcić nieco uwagi na zabawę. 

Zdrowie oraz żywienie

Koty tej rasy cieszą się dobrym zdrowiem. Rzadko zapadają także na różnego rodzaju choroby genetyczne. Nie zwalnia to jednak hodowców oraz opiekunów z chodzenia na regularne wizyty do weterynarza. Koty podatne są nie tylko na choroby charakterystyczne dla danego gatunku, ale także na zranienia. W przypadku kotów, które wychodzą na zewnątrz, bardzo ważne są szczepienia. Stosuje się je od pierwszych lat życia. Takie działanie pozwala na uodpornienie zwierzaka od chorób zakaźnych. Dla wychodzących czworonogów dobrym zakupem będzie obroża dla kota, która pozwoli zaznaczyć, kto jest właścicielem pupila.

Oprócz kondycji oraz zdrowia istotne jest także prawidłowe odżywianie. Koty są mięsożercami, dlatego nie potrzebują węglowodanów. Najbardziej istotne w ich diecie są pełnowartościowe białka zwierzęce. Większość hodowców decyduje się na zakup gotowej karmy z zawartością mięsa oraz niewielką ilością składników roślinnych.

Kot rosyjski niebieski – hodowla

Dla wielbicieli tej rasy mamy bardzo dobrą wiadomość. Zarówno w Polsce, jak i całej Europie istnieje wiele hodowli, dla których dobro zwierząt jest bardzo istotne. Z takich miejsc pozyskać można do adopcji koty rosyjskie niebieskie. Osoby, które są zainteresowane zakupem zwierząt z rodowodem, często nie wiedzą, jaka jest ich cena. Kot rosyjski niebieski jest stosunkowo drogi. Jego zakup to wydatek rzędu 2000 zł. Hodowla zwierząt jest bardzo wymagającym oraz pracochłonnym zajęciem. Odpowiedzialni hodowcy dbają o regularne badanie zwierząt, odpowiednią dietę oraz prawidłowe parowanie zwierząt. Troszczą się także o kocią mamę. Dbają by przez okres ciąży, była ona pod stałą opieką weterynarza. Kiedy kocięta pojawią się na świecie, pilnują terminów szczepień oraz stosują ewentualną kastrację. Wszystkie te działania powodują ponoszenie wielu kosztów. Nie możemy zapomnieć także o ogromnym wysiłku emocjonalnym, który towarzyszy każdemu hodowcy. Hodowca musi być w pełni oddany swoim kotom przez całą dobę. Pierwszy rok życia kociąt jest szczególnie istotny. W okresie tym uczą się one wszystkiego, co powinny umieć, aby móc spokojnie przeżyć swoje kocie życie. Z tego względu małe kotki powinny pozostawać przy swojej mamie przez 12 tygodni od narodzin. Dopiero po upływie tego czasu są one gotowe, aby zmienić dom.

Kot rosyjski niebieski – cena bez rodowodu

Wiele osób zastanawia się, czy kot rosyjski niebieski bez rodowodu, którego cena jest wysoka, jest wart kupna? Osoby, które nie przykładają dużej wagi do dokumentów, bardzo często wybierają inne drogi adopcji zwierzaka, niż od profesjonalnego hodowcy. Kot rosyjski niebieski bez rodowodu jest znacznie tańszy. Decydując się na kota, bez tzw. papierów, w pewnym stopniu ponosimy ryzyko, dlatego zawsze warto być czujnym. Dla wielu osób liczy się tylko zysk zamiast dobro zwierzaka. Wiele kotów z takich hodowli jest zaniedbanych, nie tylko pod względem przebywania w nieodpowiednich warunkach, ale także poprzez brak właściwego żywienia, dbania o zdrowia, czy nawet odpowiedniego parowania. Utrzymanie hodowli zwierząt nie jest tanim zajęciem. Osoby, którym zależy na dobru zwierząt, są w stanie pokryć wszystkie wynikłe z tego tytułu koszty.